Zetknął nas przypadek, miły przechodniu, zamknęłam oczy, gdy mnie mijałeś. Bałam się, że pójdziesz za mną w nieznane, ja zginę, a ciało pokryją larwy, a Ty zatracisz się w moim świecie, który stanie się Twoim udziałem. Zetknął nas przypadek nijaki - jak nijakie jest moje Ja w życiu, którego nie jest mi dane doświadczyć. Doświadczanie stało się dla mnie wewnętrznym dialogiem z nicością.
Przechodniu, Ty widziałeś dziewczynę, ładną, chociaż może nieco smutną, zwyczajnie ubraną i z nadwagą. Przypadek sprawił, że może zapamiętasz mnie na jakieś kilka minut, ponieważ jakieś wrażenie zrobił na Tobie wzrok spomiędzy czapki i maseczki. Pusty wzrok pełen szarości nieba.
Potem zapomnisz mnie, tam gdzieś w pociągu, a może w samochodzie, a nawet i w sklepie. Bo co Cię obchodzę ja, taka sama, a zapominająca powoli siebie. Zapominam cyfr i liter, kodów ICD10, zapominam porządku i twarzy, zapominam uczuć i zrobić zakupy.
Dementia, decorticatio, decerebtatio.
Disorder, disease, disaster.
Weltschmerz.
Jestem zmęczona, ale do teraz nie wiem czym.
